مولکول‌های جدید برای ذخیره انرژی خورشیدی شرکت آراپل

زمان تقریبی تحقق این فناوری سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۲
❗️ خورشید حاوی منبع فراوانی از انرژی است که تا بی‌نهایت قابل احیاست. هر روز مقدار بسیار زیادی انرژی از سوی خورشید تولید می‌شود که می‌توان به روش‌های مختلف آن را جمع‌آوری و ذخیره کرد. استفاده از انرژی خورشیدی، موجب کاهش گازهای گلخانه‌ای و در نهایت کاهش تغییرات آب‌وهوایی می‌شود. به دلایل فوق، انرژی خورشیدی به عنوان منبع اصلی انرژی‌های تجدیدپذیر در نظر گرفته می‌شود.

❗️ دو نوع سامانه اصلی جمع‌آوری انرژی خورشیدی با نام‌های فتوولتاییک (PV) و متمرکزکننده توان خورشید (CSP) وجود دارد. فتوولتاییک با استفاده از صفحه‌های خورشیدی، نورخورشید را مستقیما به الکتریسیته تبدیل می‌کند و دیگری با استفاده از نور خورشید مایعی را حرارت می‌دهد و با استفاده از بخار حاصل از تبخیر مایع، توربینی را به حرکت درآورده و تبدیل به انرژی می‌کند. هرکدام از روش‌های فوق معایبی دارند که تولید انرژی خورشیدی را کمی سخت می‌کنند.
❗️ اما بتازگی دو دانشمند از دانشگاه کپنهاگ در تلاشند مولکولی تولید کنند که بتواند موثرتر و کارآتر از روش‌های فعلی، انرژی خورشیدی را دریافت کرده و ذخیره کند تا هر زمان که نیاز باشد آن را به کار گیرد. استفاده از سیستم دی‌هیدروزولین/ وینیل هپتا فولوین (به اختصار DHA/VHF ) بهترین قدمی است که آنها در راه تحقق این فناوری برداشته‌اند. آنها با استفاده از این مولکول به ذخیره‌سازی انرژی خورشیدی پرداختند. اما مشکل این مولکول این بود که پس از یک یا دو ساعت به شکل اولیه خود بازمی‌گشت و انرژی ذخیره شده در خود را آزاد می‌کرد.

❗️ اما این دو دانشمند توانستند تراکم انرژی در این مولکول را به جایی برسانند که بتواند صد سال انرژی را در خود نگه‌دارد. در واقع مولکول تمایلی به تغییر شکل دوباره که منجر به آزادسازی انرژی می‌شود، ندارد. اما مشکلی که اکنون وجود دارد، روش آزادسازی انرژی خورشیدی از درون این مولکول است، زیرا هرقدر مولکول به حفظ شکل خود متمایل باشد، انرژی آزاد نمی‌کند. اما اگر دانشمندان بتوانند برای این موضوع راه‌حلی پیدا کنند، در آینده‌ای نه‌چندان دور می‌توانیم در یک مولکول، چیزی حدود یک مگاژول انرژی خورشیدی ذخیره کنیم و تا بی‌نهایت انرژی داشته باشیم.